Turhal Mutlu Son-Masöz Bayan Esra

Turhal Mutlu Son-Masöz Bayan Esra Fakat Vignali’nin bütün o cezbedici ağzı bozukluğuna karşın La Cazzaria aslen cinsel tahrik için değil, politik bir okuma olması niyetiyle yazılmıştı. Yalnızca işin erbabı minik bir grup oradaki komiklikleri anlayabiliyordu. Buna karşın Aretino’nun okurlarının, Postures kitabını anlaması için hazırlık kursundan geçmeleri gerekmiyordu. Onun soneleri iğneleyiciydi ama hem de kendi adım atarına iç gıdıklayıcı eserlerdi. Bir kadının bacaklarını tutarken ihtarlan bir adamın resmine birlikte rol alan sonesinde açıkça şöyle diyordu: Kalçalarını aç ki, dosdoğru bakayım Karşımdaki güzel götüne ve amına Bir göt verdiği hazla cennete eştir Bir am böbrekler yoluyla kalbi eritir. Aretino’nun eserleri, bazılarının onun adıyla yazdığı fakat aslabirinin onun ikonik konumuna çıkamadığı bir öykünmekçiler güruhunu doğurdu.

Aynı yüzyılın sonuna gelindiğinde İngiliz turistler için yazılmış bir İtalyanca mevzuşma kitabında ilginç bir diyalog yer alıyordu. Diyalogda bir İngiliz, Romalı bir kitap satıcısına “A[retino]’nun kitaplarını” sorduğunda, “Rafa baştan sona baksan bile onları bulamazsın… [çünkü] yasaklar, ” cevabını alır. Diğer kitapçılar bu kadar ihtiyatlı değildi. Paris’teki bir Venedikli bir yıldan daha kısa bir sürede Aretino’nun kitaplarından elliden fazla sattığını savunuyordu. 1675’te İngiltere’de Oxford’un All Souls College okulundaki iki profesör Aretino’s Postures kitabının kopyalarını okul matbaasında basarken yakalandılar, muhtemelen mahalli halktan gelen yoğun talepten kazanç sağlama derdindeydiler.

Turhal Mutlu Son-Masöz Bayan Esra

Turhal Mutlu Son-Masöz Bayan Esra Sex her zaman satar ama yasak cinsellik daha çok satar. Nitekim Aretino’nun kitaplarının yasaklanması albenisini artırmıştı. Yetkililer bu kitaplar üzerinde ne kadar fazla baskı uyguladılarsa o kadar fazla insan onların peşine düştü. 1559’da Aretino’s Postures, Vatikan’daki ilk “Yasak Kitaplar listesi”ne (Index librorum prohibitorum) Martin Luther, Giovanni Boccaccio, Johannes Kepler ve Niccolò Machiavelli’nin kitaplarıyla beraber girdi. Bu liste, 1545’ten 1563’e kadar yirmi beşi aşkın oturum yapmış önemli bir Katolik konsey olan Trent Konseyi tarafından hazırlanmıştı. Esas fakatç zındık eserleri ve Protestanların yazılarını baskı altına almaktı fakat “şehvetli yada müstehcen şeylerle” ilgili kitaplar da yasaklanmıştı.

Konseyin kaide ve hükümlerinde şöyle deniyordu: yalnız inanç meselesi değil, hem de bu kitapların okunmasıyla bozulan ahlaki değerler de hesaba katılmalı ve onları alanlar piskoposlar tarafınca ağır şekilde cezalandırılmalıdır. Kafirlerin yazdığı eski kitaplara belagat sanatı ve üslup kalitesi bakımından müsaade edilebilir fakat asla çocuklara okunmamalıdır. Kilise öyle bağnazlaştı ki, Michelangelo’nun ünlü Sistine Şapeli freski yargı Günü’ndeki figürlerin açık cinsel organlarını boyalı kumaş parçaları ve incir yapraklarıyla örtme yoluna gitti. Ne var ki pornografi kültürü yerleşmişti ve hiçbir şey onu yok edemezdi.